Weer een nieuwe dag🌴🌸

4 februari 2019 - North Kuta, Indonesië

Tring tring, om 7:15 uur ging de wekker. Tijd om op te staan en naar stage te gaan. Tas gepakt, yoghurt gegeten en toen stond om 8:00 uur Daniël met de auto op mij te wachten. We reden naar het schooltje, waar ik vervolgens weer net zoals vorige keer super lief werd ontvangen door Miss Ratna. Zij legde mij uit wat de planning van de dag voor mij was en bracht mij naar mijn eerste klasje, Group A (2-3 jarige). Ik ontmoette daar de 2 juffen van het klasje en mocht op een stoeltje gaan zitten. Echt vanaf moment 1 al super gezellig en confortabel. De tot nu toe 5 kindjes die al op het schooltje waren kwamen binnen in de klas, niet normaal schattig en stelde zich voor aan mij door mij een handje te geven en mijn hand tegen hun voorhoofd aan te tikken. Daarna gingen we aan een tafeltje zitten en werd er wat over en weer Indonesische gesprekjes aan gegaan met de kinderen en volgens mij als ik het goed heb, werden werden er ook grapjes gemaakt. De kindjes moesten namelijk vaak lachen. Figgo, 1 van de kindjes, vond mij maar wat interessant en deed zelfs op een gegeven moment ’Kiekeboe’ naar mij 😋🙈. Toen was het tijd om te dansen en te zingen. De kindjes moesten 1 voor 1 naar Miss Sebi (de juf van het klasje) toe komen en vertellen welk liedje ze wilde zingen. Ik smolt echt, want een 2 jarig Indonesisch kindje dat een liedje voor je zingt is echt het aller schattigst wat er is. 

Na het zingen en kletsen, vroeg Miss Sebi of ik een boekje voor wilde lezen? Dat hoefde ze niet 2x te vragen, tuurlijk wilde ik dat! De kindjes kwamen op de speelmat in een kringetje om mij heen zitten en hebben 10 minuten aandachtig geluisterd naar een verhaaltje over vliegtuigen en fruit, terwijl ze het niet eens verstonden. Echt leuk om ondanks taalbariëre toch interactie met ze te hebben. Vervolgens was het ‘playtime’ en renden alle kindjes van de speelmat naar de speelgoedkast. Ze waren zo enthousiast dat 1 jongetje van schrik in huilen uitbarstte.. Ik nam hem mee aan de hand en hij heeft ongeveer een kwartier gezellig bij mij zitten spelen met een speelgoedauto’tje 🚙🚗.

Toen was het pauze en de kindjes moesten in een rij achter elkaar staan en de letters “P, G, A“ zeggen. Geen idee waarom, maar ze maakten er een armgebaar bij, dat zal wel iets betekenen. Ze kregen ietsjes verderop in het gebouw aan een soort campingtafel met gekleurde plastic krukjes een bordje met een stukje cake en een bekertje met wat water. Daarna moesten ze allemaal even naar de wc gaan en mochten daarna even spelen. Nadat elk kindje klaar was bij de wc en naar de speelplaats wilde rennen, gaf ik ze al lachend een high five 👋🏻. Speelkwartier was voorbij, ik was klaar in dit klasje. Miss Ratna haalde mij weer op en zei dat ik naar Primery class mocht gaan. Daar werd ik, net zoals vorige week donderdag, super lief ontvangen. De kinderen gingen staan en groetten mij met een liedje; “Goodmorning Miss Zoë, nice you are here”. Ik sprak met de juf af dat ik vandaag nog even zou kijken hoe de les zou gaan. Het was Science en het ging vandaag over het weer. Welke weertypes er zijn en wat je draagt als het bijvoorbeeld regent. Veel gebeurde het in het Engels. Goed voor de kinderen om te oefenen, maar ook fijn vooe mij om het te kunnen volgen. Tijdens het maken van de opdrachten, hielp ik de kinderen als ze een vraag hadden, leuk! En na iedere vraag waarbij ik ze hielp gaven ze als antwoord: “ Thank you Miss” 

Om 12:00 uur was ik al klaar en stond er eten klaar. Fried Chicken met rijst en Indonesische ice tea. Best lekker! Ik ad het op bij de rest van de kindjes die ook zaten te eten op dezelfde plek als eerder die ochtend aan de campingtafels met gekleurde stoeltjes. Toen ik net mijn eten en drinken op had, stond Daniël op mij te wachten en bracht hij mij weer terug naar Bunga Sari in Kerobokan. Morgen ben ik een dagje vrij, het is Chinees Nieuwjaar 🎏🎎 Woensdag heb ik wel weer stage en ga ik zelfs al alleen met de scooter (en Google Maps) hier heen. Op weg terug vertelde Daniël weer erg veel achtergrond informatie over Bali en de aankomende traditities e.d. En voor ik het wist was ik alweer thuis.

Yuul (1 van mijn huisgenootjes) had vandaag een dagje vrij, dus zij was nog thuis. Ik stuurde haar een appje of ze met mij mee wilde naar Seminyak? Zo gezegd zo gedaan. We pakten onze scooters en reden naar wat gezellige winkeltjes en eettentjes waar Yuul nog wat lunch at. Ik was specifiek opzoek naar een bepaald winkeltje, maar die konden we dus niet vinden. Later bleek dat het winkeltje er niet meer zat... Wel kocht ik een heel leuk (echt Zoë ding) jumpsuitje, blauw wit gestreept in een té leuk surf winkeltje 🏄🏽‍♀️. Vervolgens stiekem toch nog even een glimp opgevangen van de H&M hier op Bali, maar die is op de andere geldeenheid na niet heel veel anders dan in Nederland. 

Weer terug in Bunga Sari (homestay) besefte ik mij ook hoe goed het scooteren eigenlijk ging 🛵🏍. Tussen de auto’s door of met 65 km/h over de tolweg, heerlijk! 

Thuis even een paar uurtjes gechild en gedouched tot de rest van het huis binnen druppelden. Mama Bali kwam ook nog even langs om te checken of ik oké was na het pinpas-incident van gisteren. Ze zei: “Zoë not cry, mama Bali also cry “ . Ze zag er super mooi uit, traditionele kleding en ze gaf ons fruit. Heel lekker! Ilse en ik hadden allebei geen zin om weg te gaan voor het eten, dus bestelden we sushi via de Gojak-app 🍱🍣. Het duurde en het duurde, misschien wel een uur voordat het er was. Maar wat was het lekker! We kregen niet alles op, dus hebben we de rest in de koelkast gezet. Veel gekletst, over stage, eten en nog veel meer. Daarna nog een beetje opgeruimd en nu lig ik in bed. Morgen ga ik eerst ontbijten met Ilse en Sherell bij Nook. Daarna heb ik afgesproken met Charlotte, een student ook van Vitalis, mijn school. Slaap lekker! 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

2 Reacties

  1. Nelleke Leijs:
    4 februari 2019
    Hoi Zoe,
    wow, wat heb je al veel meegemaakt, en je bent nog maar een week weg.
    Heel fijn dat je ons zo mee laat leven, met de leuke en ook de minder leuke dingen.
    Ik weet zeker dat jij ontzettend bijzondere dingen mee gaat maken hoor, en ik verheug mer al op om het allemaal te lezen.
    En alvast een gelukkig - chinees - nieuwjaar!

    groetjes, Nelleke
  2. Bettina Van der Vaart:
    5 februari 2019
    Hoi Zoë. Wat een leuke verhalen weer😊 Ik kijk er iedere keer naar uit. Ook als het wat tegenzit, vind ik het fijn te lezen wat je beleeft en hoe je de dingen aanpakt. Wat gaaf dat je naar Ubud gaat. Ziet er leuk uit wat je geboekt hebt. Ben er toen ook geweest op de fiets, héél lang geleden 😎 Succes met je schooldag en veel plezier in Ubud. Wel oppassen, er zijn veel leuke winkeltjes 😉